GHEORGHE A. STROIA: RUGĂ – I (poezie bilingvă româno-albaneză)
Traducere în limba albaneză BAKI YMERI
Moto:
O ceaţă
deasă, deasă,
se-aşterne
peste mine,
ridic ochii
spre Ceruri,
spre Tine, Doamne,
strig:
Înalță-mă-n
lumină
şi Uită-mi
de păcate,
şi Fă
să nu-mi mai fie
tot sufletul…
un frig!
Moto:
Një mjegull
e dendur, e dendur,
vendoset mbi mua,
hedh sytë
drejt Qiellit,
drejt Teje, o Zot,
thëras:
Lartësomë në
dritë
falmi mëkatet
dhe bëj që
shpirti im
mos të ngrijë…
nga acari!
*
Dă-mi, Doamne,
trup de vânt
şi ochi
de curcubeu,
să zbor
peste pământ,
să-mi fac
din suflet zmeu.
*
Jepma, o Zot,
trupin prej ere
dhe sytë
prej ylberi,
të fluturoj
përmbi tokë,
dhe nga shpirti
ta bëj një ballonë.
*
Dă-mi, Doamne,
trup de floare –
petale
în culori,
lumini de
lună-n noapte
stingându-se
în zori.
*
Bërma, o Zot,
trupin prej lulesh –
me petale
prej ngjyrash,
hëna gjatë natës,
duke e ftuar
agimin.
*
Dă-mi, Doamne,
aripi albe
de fluture
plăpând,
pe care
crească-n pete
Tăcerea
din Cuvânt.
*
Më jep, o Zot,
flatra fluturash
të bardha
që përpëliten,
mbi të cilat
rritet në njolla
Heshtja
e Fjalës.
*
Dă-mi, Doamne,
mâini de argint,
să-mi prind
lutul în palme,
să-l fac
să strălucească
prin lumile
de cazne.
*
Më jep,o Zot,
duar argjendi,
në pëllëmbë
argjilën të bëj,
të shkëlqejë
nëpër botën
e munduar.
*
Dă-mi, Doamne,
conştiinţă
să pot privi-n
oglindă,
să-mi văd
chipul răsfrânt
în versul
din colindă.
*
Më jep, o Zot,
ndërgjegje
të mund
të shikohem në
pasqyrë,
të shikoj
imazhin reflektuar
në vargjet e këngës.
*
Dă-mi, Doamne,
dor de ducă
peste pământ
şi ape,
plutind
prin înserare
spre Cerul
de Aproape.
*
Më jep, o Zot,
dëshirë endacaku
mbi tokë
e ujëra,
duke notuar
gjatë muzgut
drejt Qiellit
të Afërt.
*
Dă-mi, Doamne,
suferinţă
atâta
cât pot duce,
nu-mi fie
viaţa-ntreagă
doar slovă
pe o cruce.
*
Më jep, o Zot,
vuajtje
aq sa mund të mbaj,
jo një jetë
të tërë
por një germë
mbi një kryq.
*
Dă-mi, Doamne,
bucurie
cât să cuprind
pământul,
să ţes
din lacrimi albe
Culoarea
şi Cuvântul.
*
Më jep, o Zot
gëzimin
sa të përfshijë
gjithë botën,
të tjerr
me lotë të bardhë
Ngjyrën
dhe Fjalën.
*
Dă-mi, Doamne,
înţelepciune
să mă cunosc
pe mine,
nectar
picure-n suflet
Lumina
de la Tine.
*
Më jep, o Zot,
mençurinë
të njoh
vetëveten,
nektar
të pikojë në shpirt
Drita
prej Teje.
*
Dă-mi, Doamne,
doar credinţă
ca pavăză
şi scut,
o călăuză-n
viaţă,
prin lumea
de tumult.
*
Më jep, o Zot
vetëm besimin
si një mburojë
e përkrenare,
të më udhëheqin
jetën,
në botën
e çoroditur.
*
Dă-mi, Doamne,
Libertate,
ca robul Tău,
pribeagul,
să zboare,
să se-nalţe,
să-Ţi poată trece
Pragul.
*
Më jep, o Zot,
Lirinë
që robi Yt,
endacaku,
të fluturojë,
të ngrihet,
për Të ta kaluar
Pragun.
Din volumul RUGĂ/LUTJE, Armonii Culturale, 2015
autor: Gheorghe A. STROIA
traducere în limba albaneză: BAKI YMERI
Drept de autor © 2009-2024 Revista Luceafărul. Toate drepturile rezervate.
Revista Luceafărul foloseşte cu mândrie platforma de publicare Wordpress.
Server virtual Romania